در این تحقیق با توجه به محدودیت­های فعلی در به کارگیری ابر در صنایع بومی فعلی و پیاده­ سازی سیستم­های اجرایی تولید ارزیابی اجمالی بین شرکت­های فعلی که راه­ حل­های ابری ارائه داده اند خواهیم داشت و همچنین مطالعه موردی بر یک سازمان تولیدی انجام خواهیم داد.

در ادامه قیاسی بین رویكرد ها و چارچوب های فعلی كه در حال حاضر مبنای بسیاری از سیستم های اجرایی تولید فعلی می باشد خواهیم داشت، مبنای این قیاس ویژگی ها و شاخص هایی است كه در اكثر چارچوب های سیستم های اجرایی تولید مشترك است.یكی از این چارچوب ها، پابادیس است. چارچوب پابادیس، در حقیقت پروژه ای است كه در حال گسترش می باشدو مبنای آن ارائه معماری كنترلی جدیدی بر اساس هوش توزیع شده است و هدف آن ارائه سكویی كنترلی برای عاملهای بلادرنگ جایگذاری شده در موجودیت های مختلف تولید است. این چارچوب نظیر سایر چارچوب ها، برای رسیدن به قدرت بیشتر ارتباطات بلادرنگ سعی در استفاده از RFID دارد. در سطح برنامه ریزی منابع سازمان، با استفاده از واسط های تعبیه شده، با سیستم های اجرایی تولید مبنی بر پابادیس ارتباط برقرار می كند.

هم لایه كنترلی كف كارخانه و هم لایه سیستم های اجرایی تولید به صورت غیر متمركز عمل می كنند، چارچوب بعدی كه با چارچوب پیشنهادی موردمقایسه قرار گرفته است متامورف است، این چارچوب نیز كه چارچوبی عامل گراست ولی با تمركز بیشتر برای محیط های پویا و دائما در حال تغییر به نحوی كه بتوان با تمركز بر خاصیت خودمختاری عوامل محیط تولید را با شرایط مختلف وفق داد. چنین ویژگی هایی از طریق یادگیری كه در عوامل قرار دارد صورت می گیرد، تمركز این چارچوب بر ویژگی یادگیری جهت افزایش سازگاری است.